Category: Knowledge

Δημόσιες Συμβάσεις: Πώς δημιουργήθηκε η συγκέντρωση στην αγορά δημοσίων έργων

Posted on | by Paschalis Paschali

Το άρθρο του Φιλελεύθερου ημερομηνίας 14.10.2025 και με τίτλο «Ελεγκτική Υπηρεσία: Τρεις εργολάβοι έκαναν κουμάντο σε δημόσια έργα €2,5 δισ. με ποσοστό 40,8% – Δείτε ποιοι είναι και πόσα εισέπραξαν» πρόσφατα πυροδότησε την δημόσια συζήτηση γύρω από τις δημόσιες συμβάσεις. Στα πλαίσια αυτής της δημόσιας συζήτησης προέκυψε μάλιστα και κόντρα μεταξύ του κ. Οδυσσέα Μιχαηλίδη και του κ. Νικόλα Παπαδόπουλου στην πλατφόρμα Χ (πρώην Twitter) την οποία κάλυψε ο Φιλελεύθερος με άλλο άρθρο ημερομηνίας 17.10.2025 και με τίτλο «Κόντρα Νικόλα-Οδυσσέα για τις δημόσιες συμβάσεις: «Φέσωσες την οικοδομική βιομηχανία με μονοπώλια» – «Υιοθέτησες την προπαγάνδα της Κυβέρνησης Αναστασιάδη».

Σχολιάζοντας το περιεχόμενο των δύο άρθρων, αρχικά είναι άδικο να ισχυρίζεται κανείς ότι συγκεκριμένοι εργολάβοι «έκαναν κουμάντο» σε δημόσιες συμβάσεις επειδή η φράση «έκαναν κουμάντο» παραπέμπει σε συνθήκες αναξιοκρατίας.

Η πραγματικότητα είναι ότι οι εργολάβοι στους οποίους κατακυρώθηκαν αυτά τα έργα πέτυχαν με τις προσφορές τους σε ανοικτούς δημόσιους διαγωνισμούς και ο οποιοσδήποτε είχε παράπονο από την απόφαση κατακύρωσης μπορούσε να αποταθεί στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών και στο Διοικητικό Δικαστήριο (και πολλοί το έπραξαν).

Η δεύτερη πραγματικότητα όμως είναι ότι όντως τα πλείστα μεγάλα δημόσια έργα κατακυρώνονται σε ορισμένες μεγάλες εταιρείες κατασκευών. Για αυτό όμως δεν φταίνε οι εν λόγω εταιρείες αλλά η ίδια η πολιτεία, η οποία με διάφορες ενέργειες και πράξεις της, που χρονολογούνται αλλά και συνεχίζονται, οδήγησε τον τομέα των δημοσίων συμβάσεων σε συγκέντρωση γύρω από ορισμένες μεγάλες εταιρείες.

Ένας από τους κύριους λόγους που αυτές οι μεγάλες εταιρείες παίρνουν τα πλείστα από τα μεγάλα έργα είναι επειδή η πολιτεία ουσιαστικά «έβγαλε» τους μικρότερους εργολάβους από το παζάρι μέσω της αφαίρεσης της ρήτρας διαιτησίας.

Η αφαίρεση της ρήτρας διαιτησίας από τα συμβόλαια του δημοσίου, ενέργεια που έλαβε χώρα το 2010, είναι ένας από τους κύριους, αν όχι ο κυριότερος λόγος, που δημιουργήθηκε αυτή η στρέβλωση στο παζάρι.

Ως προς γιατί αφαιρέθηκε αυτό θα πρέπει να μας το απαντήσουν αυτοί που την αφαίρεσαν. Η δική μας άποψη και εκτίμηση, εάν θέλετε, είναι ότι αφαιρέθηκε σκόπιμα και ότι το 2010 δεν ήταν μια τυχαία χρονική περίοδος. Το έτος 2010 φάνηκαν για τα καλά τα σημάδια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που οδήγησε στο κούρεμα του 2013. Από τα προηγούμενα κιόλας έτη τα έσοδα του κράτους είχαν σταδιακά μειωθεί, και η κυβέρνηση έβλεπε ότι είχε και αυτή οικονομικά προβλήματα. Συνεπώς αφαίρεσε την ρήτρα διαιτησίας για να αναγκαστούν οι εργολάβοι να αποταθούν στο Δικαστήριο και να καθυστερήσει η κυβέρνηση στο να τους πληρώσει, ευελπιστώντας ότι μέχρι να τελεσφορήσουν οι δικαστικές διαμάχες θα καλυτέρευαν τα οικονομικά του κράτους.

Η κυβέρνηση όμως δεν υπολόγισε ότι η πράξη της αυτή θα στρέβλωνε τον ανταγωνισμό και θα έβγαζε πολλούς μικρομεσαίους εργολάβους από το παζάρι των δημοσίων συμβάσεων.

Το αποτέλεσμα δεν ήταν άλλο από το ότι ένας εργολάβος που είχε μια απαίτηση σε ένα δημόσιο έργο μπορούσε να εισπράξει το λαβείν του μόνο από το Δικαστήριο. Η αλήθεια είναι ότι τον τότε καιρό μια αγωγή έπαιρνε μεταξύ 6 χρόνια (στην καλύτερη) με 10 χρόνια (στην χειρότερη) για να δικαστεί πρωτόδικα. Ειδικά σε δικαστήρια μεγάλων επαρχιών όπως Λευκωσίας και Λεμεσού αυτή ήταν όντως η κατάσταση. Για Λάρνακα, Αμμόχωστο και Πάφο οι χρόνοι ήταν κάπως μικρότεροι λόγω του ότι οι επαρχίες αυτές είχαν λιγότερες αγωγές άλλα πάλι δεν ήταν και πολύ καλύτεροι.

Με απλά λόγια ένας εργολάβος που είχε μια απαίτηση, για να δικαιωθεί και να εισπράξει το λαβείν του έπρεπε να περιμένει πάρα πολλά χρόνια. Κανένας εργολάβος και κανένας επιχειρηματίας δεν μπορεί να αντέξει πέντε και βάλε χρόνια για να πληρωθεί, ειδικά αφού οφείλει να πληρώσει προμηθευτές και εργατικό προσωπικό για εργασία που ήδη εκτελέστηκε. Το αποτέλεσμα ήταν ότι πολλοί εργολάβοι που χρειάζονταν το cash flow πιέστηκαν να συμβιβάσουν σε χαμηλότερα ποσά τις απαιτήσεις τους και μετέπειτα λόγω του ότι έπαθαν ζημία, είτε έκλεισαν εντελώς είτε αποφάσισαν ότι δεν άξιζε το ρίσκο να προσφοροδοτούν για έργα του δημοσίου.

Οι εταιρείες που έμειναν να προσφοροδοτούν, οι «μεγάλες» αν θέλετε, ήταν αυτές που είχαν εισροή χρημάτων και από άλλες δραστηριότητες developing. Ακριβώς επειδή είχαν εισροή χρημάτων και από άλλες δραστηριότητες developing (πώληση οικιών, διαμερισμάτων και άλλα ιδιωτικά έργα κλπ.) μπορούσαν να αντέξουν να περιμένουν την έκβαση της δικαστικής διαμάχης για να εισπράξουν το λαβείν τους.

Επίσης, λόγω του ότι είχαν εισροή χρημάτων και από άλλες δραστηριότητες είχαν αφενός χρηματικό απόθεμα αλλά και αφετέρου πρόθυμες τράπεζες για να τους δανείσουν χρήματα για να εκδώσουν εγγυητικές για να πάρουν και άλλα έργα του δημοσίου. Ο μικρομεσαίος που περίμενε να εισπράξει για να μπορέσει να εκδώσει εγγυητικές για να πάρει άλλα έργα απλά τέθηκε εκτός παζαριού επειδή δεν είχε αυτό το απαιτούμενο cash flow. Τα χρήματα του ήταν κλειδωμένα στη δικαστική διαμάχη.

Έτσι παρέμειναν αυτές οι λίγες μεγάλες εταιρείες στο παζάρι και οι μικρομεσαίες αφανίστηκαν.

Κάτι άλλο που πρέπει να σχολιαστεί είναι και το γεγονός ότι όντως το δημόσιο σε πολλές περιπτώσεις δεν τα πήγαινε καλά στις διαιτησίες αλλά αυτό δεν οφειλόταν σε «λάδωμα διαιτητών». Ο κύριος λόγος αφορούσε την ποιότητα της μαρτυρίας που παρουσίαζε το δημόσιο. Σε πολλές περιπτώσεις οι δημόσιοι λειτουργοί που καλούνταν να μαρτυρήσουν και να υποστηρίξουν τις θέσεις του δημοσίου αντιμετώπιζαν πολλές πρακτικές δυσκολίες  αναφορικά με την παρουσίαση μαρτυρίας σε διαιτησία  αφού έκφευγε των καθημερινών τους καθηκόντων, τα οποία έπρεπε να εκτελούν παράλληλα.

Για να μαρτυρήσει κανείς ως μάρτυρας σε οικοδομική διαφορά, ειδικά μεγάλων έργων του δημοσίου, που στις πλείστες περιπτώσεις είχαν εκτελεστεί πριν πολλά χρόνια χρειάζεται αρκετή προετοιμασία. Πρέπει δηλαδή να πας πίσω χρόνια, να ανοίξεις σκονισμένους φακέλους, να βρεις σχέδια, μελέτες, έγγραφα, επιστολές, τεκμήρια, πρακτικά συναντήσεων εργοταξίου κλπ. και αυτό σε ένα έργο που είχε τεκταινόμενα επί καθημερινής βάσεως και άρα τεράστιο όγκο εγγράφων και τεκμηρίων.

Αυτό το έργο είναι πάρα πολύ δύσκολο ειδικά σε περιπτώσεις που οι λειτουργοί αυτοί πλέον ασχολούνταν με άλλα έργα και άρα δεν είχαν ούτε τον χρόνο αλλά ούτε και τα μέσα να προετοιμαστούν ορθά.

Επίσης σε πολλές περιπτώσεις οι υπάλληλοι που είχαν ασχοληθεί με το έργο και την διαφορά που είχε προκύψει είχαν ήδη αφυπηρετήσει.

Όλα τα πιο πάνω είχαν αρνητική επίδραση στην ποιότητα της προσφερόμενης μαρτυρίας εκ μέρους του δημοσίου.

Στην αντίπερα όχθη για τους εργολάβους η επιτυχία στην διαιτησία ήταν σε πολλές περιπτώσεις ζήτημα ζωής και θανάτου καθότι παιζόταν η βιωσιμότητα της εταιρείας τους. Άρα αυτοί έρχονταν πιο οργανωμένοι, πιο προετοιμασμένοι και πιο έτοιμοι να τεκμηριώσουν τις απαιτήσεις τους με αποτέλεσμα να έχουν τις ανάλογες νίκες στις διαιτησίες.

Επίσης στην διαιτησία φανερώνονταν οι οποιεσδήποτε αδυναμίες και/ή λάθος αποφάσεις του δημοσίου κατά την διάρκεια εκτέλεσης του εκάστοτε έργου αφού η διαιτησία έχει την δυνατότητα να επανεξετάσει την κάθε απόφαση. Σε πολλές περιπτώσεις οι εργολάβοι πετυχαίναν στην διαιτησία ακριβώς επειδή είχαν όντως αδικηθεί κατά την διάρκεια του έργου.

Στο δια ταύτα όμως, ακόμη και σήμερα, το οικοδομικό παζάρι μπορεί να διορθωθεί και να επανέλθουν συνθήκες ενός πιο υγειές ανταγωνισμού. Για να γίνει αυτό η κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει δύο πράγματα.

Το πρώτο είναι ότι πρέπει να επαναφέρει άμεσα την ρήτρα διαιτησίας στα κατασκευαστικά συμβόλαια του δημοσίου.

Το δεύτερο και εξίσου σημαντικό είναι ότι θα πρέπει να διορίζει διαιτητές έγκριτους επαγγελματίες και κατάλληλα εκπαιδευμένους διαιτητές  με αναγνωρισμένη πείρα στα οικοδομικά συμβόλαια.

Το δημόσιο πρέπει να επιλέγει διαιτητές με σύνεση. Δηλαδή πρέπει να επιλέγει διαιτητές που όχι μόνο έχουν τις γνώσεις αλλά και πάνω από όλα τον χρόνο να ασχοληθούν με την δέουσα σπουδή για να φέρουν την διαδικασία εις πέρας σύντομα. Με απλά λόγια δεν πρέπει να ορίζει άτομα που βλέπουν την διαιτησία ως ένα hobby για να γεμίσουν ορισμένες ώρες της εβδομάδας τους με αποτέλεσμα διαιτησίες να παίρνουν 4 και βάλε χρόνια να ολοκληρωθούν.

Παλαιότερα το δημόσιο δεν διόριζε διαιτητές εκτός και εάν η χρέωση τους ήταν χαμηλή, δηλαδή του τύπου των €75 – €150 ανά ώρα. Το αποτέλεσμα ήταν το αναμενόμενο. Κανένας έγκριτος δικηγόρος που κατέχει την απαιτούμενη πείρα και γνώσεις δεν θα καθαρίσει το πρόγραμμα του για να δικάσει μια διαιτησία για να πληρωθεί αυτό το ποσό ανά ώρα όταν μπορεί να ασχοληθεί με τους πελάτες του που τον πληρώνουν περισσότερα ανά ώρα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι αντί να έχει το δημόσιο τους έγκριτους δικηγόρους ως διαιτητές τους είχε ως αντίδικους.

Με απλά λόγια θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η εύλογη αμοιβή για διαιτητές με το απαιτούμενο κύρος, με τις ειδικές γνώσεις που διασφαλίζουν ότι η απόφαση τους θα είναι ορθή επειδή ακριβώς παίζεται το κύρος και το όνομα τους, είναι πάνω από €150 την ώρα. Το δημόσιο οφείλει να το αντιληφθεί αυτό εάν επιθυμεί οι διαιτησίες να αρχίζουν και να αποπερατώνονται με την δέουσα σπουδή και οι διαιτητικές αποφάσεις να είναι ορθές και πάνω απ’ όλα εγγράψιμες στο Δικαστήριο. 

Εάν γίνουν τα πιο πάνω τότε οι εργολάβοι που πλέον θα γνωρίζουν ότι τα δικαιώματα τους μπορούν να διαγνωσθούν άμεσα, θα επιστρέψουν στην αγορά των δημοσίων συμβάσεων και θα υπάρχει περισσότερος ανταγωνισμός και άρα χαμηλότερες τιμές για τον φορολογούμενο.

Ως τρίτο μέτρο, που πάλι θα βοηθήσει τα μέγιστα στην έγκαιρη διάγνωση των εκατέρωθεν δικαιωμάτων στα πλαίσια εκτέλεσης του έργου, είναι η εισαγωγή του Adjudication, δηλαδή ενός κριτή για απαιτήσεις, ως προστάδιο της διαδικασίας διαιτησίας. Αυτό έχει προταθεί κατά καιρούς αλλά δυστυχώς δεν έχει υιοθετηθεί.

Το Adjudication δεν είναι κάποια καινοτομία αφού πολλές συμβάσεις που χρησιμοποιούνται στο εξωτερικό, με πρώτο και καλύτερο παράδειγμα τις συμβάσεις FIDIC, που χρησιμοποιούνται για όλα τα μεγάλα έργα, δημόσια και μη, στο εξωτερικό έχει σχεδόν 30 χρόνια που εισήγαγε το θεσμό του DAB (Dispute Adjudication Board). Στην πιο πρόσφατη έκδοση του FIDIC, αυτή του 2017, o θεσμός μάλιστα διαμορφώθηκε σε DAAB (Dispute Avoidance and Adjudication Board).

Ειδικότερα, τα FIDIC του 2017 προνοούν για Standing DAAB, δηλαδή για κριτή ή κριτές που διορίζονται από την αρχή του έργου πριν καν προκύψει η οποιαδήποτε διαφορά ή απαίτηση. Αυτό το Standing DAAB (standing επειδή υπάρχει από την αρχή) γνωρίζει τα του έργου από την πρώτη μέρα και όταν παρουσιαστεί μια διαφορά ή απαίτηση δεν πρέπει να χάσει χρόνο για να μάθει τα του έργου πριν την αποφασίσει ακριβώς επειδή ήταν ενημερωμένο από την αρχή.

Αυτό σημαίνει ότι το Standing DAAB μπορεί άμεσα να αποφασίζει τις διαφορές και απαιτήσεις μία μία σαν συμβαίνουν (in real time) και αποφεύγεται αυτό που βλέπουμε συχνά στα έργα του δημοσίου όπου όλες οι διαφορές και απαιτήσεις μαζεύονται για να επιλυθούν στο τέλος, πράγμα που δημιουργεί μεγάλες επιπλοκές στην πρόοδο των εργασιών και οδηγεί πολλά έργα σε μεγάλες καθυστερήσεις και μακροχρόνιες δικαστικές διαδικασίες.

Η εισαγωγή του Adjudication δεν είναι κάτι το υπέρμετρα δύσκολο να επιτευχθεί. Μπορεί να γίνει με ορισμένες εύστοχες τροποποιήσεις στην υφιστάμενη τυποποιημένη σύμβαση των δημοσίων έργων.

Επιπλέον, το Adjudication, ειδικά εάν διοριστεί ο κριτής ή κριτές εξ αρχής (όπως το Standing DAAB των FIDIC) θα βοηθήσει και τους λειτουργούς του δημοσίου στο έργο τους αφού δεν θα πρέπει να προετοιμάζονται για να δώσουν μαρτυρία χρόνια αργότερα και να πρέπει να θυμούνται τι έγινε σε ένα έργο που έχει ολοκληρωθεί εδώ και πολύ καιρό. Η μαρτυρία και τα τεκμήρια θα είναι νωπά και όχι το περιεχόμενο σκονισμένων φακέλων αφού θα είναι ζητήματα επίκαιρα σε αυτούς καθότι το έργο θα τρέχει εκείνη την στιγμή. Αυτό θα βελτιώσει και την ποιότητα της μαρτυρίας εκ μέρους του δημοσίου.

An Introduction to Merger Control in Cyprus

Posted on | by Paschalis Paschali

Merger control is a cornerstone of competition law, referring to the regulatory assessment process by competent authorities to ensure that proposed mergers and acquisitions which exceed the thresholds provided under the law, do not substantially lessen competition in the relevant market. In Cyprus, merger control is governed by the Control of Concentrations Between Undertakings Law (L.83(I)/2014) (the “Law”) and is enforced by the Commission for the Protection of Competition (“CPC”).

An introduction to merger control in Cyprus

This article provides an overview of the notifications submitted in Cyprus, the role of the CPC, and the key legal requirements to be considered when businesses engage in major transactions such as mergers and acquisitions.

The role of the Commission for the Protection of Competition

The CPC is the national authority responsible for enforcing competition rules in Cyprus. It plays a crucial role in reviewing proposed concentrations to ensure they do not distort market competition.  The CPC is empowered to investigate all competition concerns, review merger notifications, impose administrative fines and issue decisions to protect consumer welfare and promote economic growth.

Key concepts and notification requirements

In competition law, the term “undertaking” broadly refers to any entity engaged in economic activity, regardless of its legal form or the way it is financed. Generally, an entity is considered to be engaged in an economic activity when it offers goods or services in a given market regardless of whether it is for profit or not.

A concentration of major importance must be notified to and cleared by the CPC prior to its implementation, known as the ex-ante notification obligation. The notification is submitted following the conclusion of the agreement or prior to its conclusion through demonstrating to the CPC the existence of a bona fide intention to enter into such an agreement.

A concentration is considered to be of major importance and subject to mandatory notification to the CPC when:

a. The aggregate worldwide turnover achieved by each of at least two of the concerned undertakings exceeds EUR 3,500,000;

b. At least two of the concerned undertakings achieve a turnover in Cyprus; and

c. At least EUR 3,500,000 out of the aggregate turnover of all concerned undertakings is achieved in Cyprus.

What happens after a decision is issued?

Once a decision is issued, the parties may submit a confidentiality request to exclude sensitive information from publication. The CPC then publishes a redacted (non-confidential) version of the decision in the Official Gazette and on the CPC’s website. This procedure ensures transparency and protection of confidential information.

Conclusion

Compliance with merger control rules is essential to maintain a competitive market and prevent anti-competitive practices. A functional competitive market leads to lower prices, diversified goods and innovation.

Failure to comply with the Law, including failure to obtain clearance prior to the implementation of transactions subject to a notification requirement, may result in significant penalties imposed by the CPC, including:

  • Administrative fines of up to 10% of the undertaking’s worldwide turnover;
  • Fines of up to fifty thousand (€50,000) for providing misleading or false information, and
  • An order for the dissolution or partial dissolution of the concentration

The information in this article does not and is not intended to constitute legal advice. For advice specific to your situation, please contact one of the qualified legal professionals at our firm.

One stage, two voices, one shared journey.

Posted on | by Paschalis Paschali

“Join us a father–son duo of lawyers for a conversation about the best and worst experiences in transition from the senior to the new generation.”

Andrew Demetriou and Theo Demetriou take the stage at Inspire 2025 for a candid, honest and, possibly, humorous conversation on what it really takes to navigate transition across generations in a leading law firm that has an “open door” policy on partnership admissions. 

“There’s no perfect moment for succession. There’s only the moment when the past, the present, and the future sit at the same table or rather… step onto the same stage.”

INSPIRE 2025 THE A-Z OF ENTREPRENEURSHIP

About:

In a world that changes faster than ever, where uncertainty is the only certainty, and where bold visionaries shape tomorrow’s reality – Cyprus rises as a hub of opportunity, innovation, and entrepreneurial excellence.

On the 25th and 26th of September 2025, the heart of Nicosia will pulse with energy, ideas, ambition, and celebration. Makarios Avenue and its surrounding spaces will be transformed into a vibrant living lab of entrepreneurial culture, where creativity meets business, and experience meets aspiration.

This is not just a festival. It’s a two-day immersive journey into the stories, strategies, setbacks, and successes that shape the world of business – from start-up grit to boardroom leadership, from local family businesses to global industry titans.

For more information about INSPIRE 2025 visit https://inspirecyprus.com/

Απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου Η.B. που καθορίζει τον ορισμό «αρσενικό» και «θηλυκό»με αναφορά στο αρχικό βιολογικό φύλο

Posted on | by Paschalis Paschali

Στις 16/4/2025 το Ανώτατο Δικαστήριο του Ηνωμένου Βασίλειου – UK Supreme Court –
εξέδωσε μια πολύ σημαντική απόφαση.

Το αντικείμενο της απόφασης αυτής δεν ήταν άλλο παρά η ορθή ερμηνεία της έννοιας των
όρων «άνδρας», «γυναίκα» και «φύλο» στον Νόμο περί Ισότητας του 2010 («EA 2010»)

Άρθρο του κ. Andrew Demetriou (Απρ 2025):

AD_article_full_APRIL-25–finalDownload

Landmark Judgment: Ioannides Demetriou LLC wins Contract and Trust dispute involving an oral agreement made in 1975

Posted on | by Paschalis Paschali

Client Alert:
Ioannides Demetriou LLC has successfully brought a Claim on a transaction and oral agreement concluded in 1975. The judgment deals with trusts and the seldomly visited area of law concerning laches.

Pursuant to a contract for the purchase of immovable property concluded and signed on 12.12.1975, the property was transferred on 22.9.1976 into the name of Defendant 2 company which was a company wholly owned by Defendant 1. Both Plaintiff and Defendant 1 paid equally the purchase price and were thus the true beneficiaries of the said property under a separate oral agreement. Plaintiff and Defendant 1 were long-term associates and business partners in other commercial transactions.

Defendant 1 held the property on trust, through his company Defendant 1, for the benefit of both him and the Plaintiff. The Plaintiff repeatedly asked for transfer of his share in his name, but the defendants omitted and denied acting accordingly. Plaintiff initiated a civil action against defendants 1 and 2 in 2018. The District Court of Nicosia, by its recent judgment dated 20.2.2025 in Action 3554/2018, found in favor of the Plaintiff and awarded damages equal to the plaintiff’s share and calculated on the value of the property. The judgment issued was for €1.756.937,00 plus interest plus costs.

The most significant point decided by the Court in this case was that, upon arguments of abuse of process and delay raised in this case by the Defendants and although the action was filed with considerable delay, there were nevertheless sufficient grounds and evidence that reasonably justified the delay.

The case was handled by our Partner Demetris Kronides and our Senior Associate Nedi Koukouma.

Cyprus: A leading investment funds centre in the EU

Posted on | by Paschalis Paschali

Cyprus has emerged into a leading investment funds centre in Europe offering direct access to key markets. The island is an ideal investments gateway into the European Union and a portal for investments outside the EU, particularly into the Middle East and India. Cyprus’ competitive advantages are further enriched by a robust and transparent legal and regulatory framework and a versatile tax regime.

CYPRUS: A leading investment funds centre in the EUDownload

OUR ADDED VALUE ADVISORY SERVICES
We can assist in designing and implementing the most efficient tax and operational fund structure, to best accommodate your requirements and goals. We will advise and oversee on legal, regulatory, taxation, administration and secretarial matters and we will provide ongoing assistance on corporate governance and business matters of importance.

Contact us here for more information.

Οι συνέπειες της αφαίρεσης του αρχιτέκτονα στη ρήτρα διαιτησίας

Posted on | by Paschalis Paschali

Στο πρόσφατο του άρθρο, ο Θεόδουλος Δημητρίου, Partner, IOANNIDES DEMETRIOU LLC, αναλύει τις συνέπειες αφαίρεσης του αρχιτέκτονα στην ρήτρα διαιτησίας.

ΟΙ-ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ-ΤΗΣ-ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ-ΤΟΥ-ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ-ΣΤΗΝ-ΡΗΤΡΑ-ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ—Θ-ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ-IDLAW-1Download

Μπορείτε να βρείτε το κείμενο της απόφασης ημερομηνίας 19.8.2024 στην Αγωγή 2604/2023 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, την οποία χειρίστηκε επιτυχώς το γραφείο IOANNIDES DEMETRIOU LLC, και στην οποία εκπροσωπήσαμε τον εργολάβο, στον ακόλουθο σύνδεσμο: https://www.idlaw.com.cy/wpcontent/uploads/2024/08/2604-2023-19-8-
2024.pdf

Για να λαμβάνεται άμεση ενημέρωση για τα άρθρα των δικηγόρων του Ιωαννίδης Δημητρίου Δ.Ε.Π.Ε, ακολουθείστε την σελίδα μας στο LinkedIn.

-COVER STORY- The Legal Issue – The Lawyer’s View: Andrew Demetriou, Managing Director, IDLAW

Posted on | by Paschalis Paschali

“Anything that can take us out of our island mentality and open us up to wider scrutiny is very welcome.” Andrew Demetriou, Managing Director, Ioannides Demetriou LLC
In GOLD The Business Magazine of Cyprus | The Legal Issue – The Lawyer’s View / August 2024

Let’s start with the failed rollout in January of the e-justice system, with completion now projected for 2025. How did the profession react to this setback and how has it affected your firm’s operations in particular?

The “failed rollout” was not met with surprise or undue consternation because the previous i-justice system was brought back into operation immediately so there was no noticeable effect or downtime as court filings were concerned. The revision of the civil procedure system and court filing system in Cyprus was an overdue and very necessary project for the legal industry and the economy in general. Progress always has its hiccups and, as a practising lawyer, I prefer to focus on the positive, which is that this particular leap was made for the reasons mentioned.

Macroeconomic challenges and geopolitical strife have led to the contraction of the local industry in recent years. How do you assess its present state?

The legal industry, throughout the world and not just in Cyprus, can be characterised as “swings and roundabouts.” – You lose in one area but you gain in another. The significant loss of business arising from the Russian invasion of Ukraine, allied to the sanctions that followed, has been made up by an upturn in local business, notably in the fields of inward foreign investment and significant local merger and acquisition cases, along with a greater service offering, particularly in the areas of financial services and regulatory compliance. This, as well as an increase in alternative dispute resolution services, which is another area in which we are particularly active, has more than made up the difference as far as Ioannides Demetriou LLC is concerned.

Given these challenges, are Cyprus law firms identifying and pursuing new revenue opportunities by tapping into new markets or introducing new service offerings?

Cypriot law firms have always been enterprising when it comes to sourcing work. Firms that have – or can develop or source – expertise in new areas of work will do so and will seek to attract new clients from both the local market and abroad. There are opportunities for law firms in many fields. Development projects are on the rise and inward foreign investment in all fields is at an all-time high. Despite the reputational damage that Cyprus has incurred lately, due to scandals such as the passport debacle, it is still an attractive venue for foreign investors.

Meanwhile, other industries are taking market share from law firms by providing ‘one-stop solutions’ to clients. Do you foresee this trend driving consolidation within the legal sector? Can law firms adapt to this competitive landscape?

It has become clear that clients are demanding ever-increasing expertise from their lawyers. The days of the small law office – where the only “specialisation” was “generalisation” – are nearing their end. Law firms will either have to specialise and limit their offering to their area(s) of specialisation or grow to have a number of specialist lawyers of different expertise at their clients’ disposal – there is no halfway house. We do not view the ‘one-stop shop’ per se as a direct challenge. There will always be a demand for legal expertise and for top lawyers. Such lawyers are not born but are the product of hard work, dedication, support and encouragement and access to cases and resources so that they can reach the very top in their respective fields. All leading law firms invest time and effort in nurturing their promising junior lawyers to become leaders in their fields of practice. The firms that succeed in this will not only survive but will thrive as they will offer a far superior service to that of any ‘one-stop shop’.

The Finance Ministry plans to introduce a single authority to supervise the whole of the professional services sector, as part of broader efforts to improve the country’s image abroad. What are your thoughts on this?

This is actually an EU initiative, not one being taken by the Ministry of Finance alone. Provided that it is well managed, this can only be a good thing as it will force the Cypriot services sector to be on a par with the rest of Europe. Anything that can take us out of our island mentality and open us up to wider scrutiny is very welcome, as far as I am concerned.

Finally, what strategies should be adopted if a substantial rebranding initiative is to be undertaken with the aim of restoring Cyprus’ reputation within the international business community?

We need to see far-reaching investigations away from political influence, speedy and competent prosecutions, and harsh sentences that have a true deterrent effect. Local confidence in the country’s political and legal systems is at an all-time low and, if this is the case, how can we possibly believe that the international community will think any differently? We are kidding ourselves if we believe that the international community has forgotten or will forget in a hurry the scandals that have plagued Cyprus in recent times. They will only be forgotten if Cyprus can demonstrate that it has realised the error of its ways by taking active and concrete steps to eradicate them and punish those involved.

EAC & CYTA contract: smart electricity meters

Posted on | by Paschalis Paschali
IOANNIDES DEMETRIOU LLC, acting on behalf of the Electricity Authority of Cyprus, has secured a victory of pivotal significance to our client and the electricity market of Cyprus

Client Alert: IOANNIDES DEMETRIOU LLC, acting on behalf of the Electricity Authority of Cyprus, has secured a victory of pivotal significance to our client and the electricity market of Cyprus in general before the Court of Appeal (Administrative Division).

The judgment in Appeals 13/2024 and 14/2024, handed down on the 18.7.2024, reverses the first instance judgment of the Administrative Court and paves the way for the signature of the contract between the Electricity Authority of Cyprus and the Cyprus Telecommunications Authority (CYTA) for the installation of 400,000 smart electricity meters all over Cyprus.

This project, valued at approximately EURO 50million, is a highly significant project as it represents a major and long awaited first step in the opening of the electricity market as well as the advent of the smart grid in Cyprus. Additionally, the introduction of a first roll out of 400,000 electricity smart meters will allow EAC and consumers to obtain electricity consumption data in real time. This translates to cost savings, improved efficiency, better planning and forecasting in relation to energy consumption and a host of other advantages the Cypriot consumer can benefit from.

The three lawyers involved in the matter from the outset on the part of our firm were our Managing Director, Andrew Demetriou and senior members of our Administrative law team, namely Partner Mrs. Anna Christou and Associate Director Mr. Demetris Kailis.

Pictured above at the signing ceremony of the contract between EAC and CYTA on 24.7.2024, from left to right, is the General Manager of EAC Mr. Adonis Yiasemides, the President of the Board of EAC Mr. George Petrou, the President of the Board of CYTA Mrs. Maria Tsiakka Olympiou, the Minister of Energy of the Republic of Cyprus Mr. George Papanastasiou and the Director General of the Ministry of Energy Mr. Marios Panayides.

The Implementation of Telework Law Framework

Posted on | by Paschalis Paschali
The implementation of the remote working law framework. Article by Irene Kattami, Senior Associate at Ioannides Demetriou LLC

The landscape of work has undergone significant transformation in recent years, which was particularly accelerated by the global pandemic. Teleworking has become increasingly common, prompting the need for a clear legislative framework to govern its implementation. This need has been addressed with the House of Representatives’ approval of a comprehensive framework regulating remote working. The Framework for Telework of 2023 Legislation (the “Law”), which came into effect on December 1, 2023, aims to establish guidelines and protections for both employers and employees navigating the remote work environment.

The Law stipulates that teleworking can be implemented under the following circumstances: (i) an optional teleworking scheme may be adopted subject to a written agreement entered into between the employer and the employee, (ii) mandatory teleworking may be imposed under a Decree issued by the Minister of Health due to public health considerations and (iii) mandatory teleworking may be required for an employee whose health is demonstrably at risk, which can be mitigated by refraining from working on the employer’s premises.

Apart from prescribing the conditions under which teleworking can be established, the Law also delineates the responsibilities that the employer bears towards the employee. Firstly, among these obligations is the coverage of expenses incurred by the employee related to teleworking. These expenses include various aspects, such as equipment costs (unless agreed to utilize the employer’s equipment), telecommunications, usage of the home workspace, and the maintenance and repair of equipment. Moreover, the employer bears the responsibility of ensuring that the employee receives the essential technical support required for their work. To further regulate the financial aspects, the Minister of Labour and Social Insurance is expected to issue a Decree specifying the minimum teleworking cost payable to the employee. Importantly, the Law stipulates that any expenses covered by employers will not be considered as part of the employee’s remuneration, but they are deemed as deductible expenses, exempted from both social insurance and taxation.

In maintaining consistency with the aforementioned responsibilities, the employer is obliged, among other things and in addition to those outlined in the Occupational Safety and Health Law 1996 to (i) have at their disposal a suitable and sufficient written risk assessment of the existing teleworking risks, (ii) determine the preventive and protective measures to be taken based on the written risk assessment, (iii) provide such information, instructions, and training to ensure the safety and health of their employees. Employers have the same health and safety responsibilities for employees, whether they work from home or in a workplace.

Furthermore, the Law requires that employers should provide certain information to employees regarding teleworking, within eight (8) days from the date of commencement of such arrangement. This information includes:
a) The employee’s right to disconnect;
b) An analysis of the extend of teleworking costs incurred by the employer;
c) The equipment necessary for the provision of services remotely and the procedures in place for the technical support, maintenance and repair of the equipment;
d) Any restrictions on the use of the equipment and any penalties in case of violation of the restrictions;
e) The agreement regarding remote readiness, it’s time limits and the response deadlines of the teleworking employee;
f) An evaluation of the risks associated with remote work and measures taken by the employer for their prevention based on the risk assessment;
g) The responsibility to protect and secure the professional and personal data of the teleworking employee and the relevant procedure to comply with such obligation;
h) The supervisor from whom the teleworker will receive instructions.

Any information which does not have to be personalised and addressed to teleworking employees, can be communicated to appropriate personnel through the employer’s internal policies.

Employees engaged in teleworking have the equivalent rights and obligations as their counterparts working on-site at the employer’s premises, including rights or obligations concerning their workload, assessment criteria and procedures, compensation, access to employer-related information, training, professional development, and where applicable trade union activity including their unhindered and confidential communication with trade union representatives.

A key protection established by the Law is the employees’ right to disconnect in order for the provisions of the Transparent and Predictable Working Conditions Law to be implemented. Employers and employees’ representatives are required to agree on the technical and organizational methods to ensure that remote employees can disconnect from electronic communication without any adverse consequences. If no such agreement is reached, employers must still notify employees of this right.
Moreover, the Law also sets out the duties and powers of Inspectors, who are officials of the Ministry and/or other public servants appointed by the Minister of Labour and Social Insurance. Their primary responsibility is to ensure the thorough and effective enforcement of the provisions of the Law. Failure to comply with the provisions of the Law could render employers liable, with potential fines upon conviction not exceeding €10.000.

In conclusion, the Framework for Telework of 2023 represents a significant step towards formalizing and protecting the evolving landscape of remote work. This legislation not only establishes clear guidelines and responsibilities for both employers and employees but also ensures a fair and supportive environment for teleworking. By addressing key aspects such as expense coverage, health and safety requirements, and the right to disconnect, the Law aims to create a balanced framework that promotes productivity while safeguarding employee well-being. As teleworking becomes an integral part of the modern work environment, the effective implementation and adherence to this framework will be crucial in fostering a sustainable and equitable remote working culture.